Uit onze onderzoeken is gebleken dat het werk van grenswerkers niet altijd zichtbaar is voor anderen en regelmatig onbenoemd blijft. Ze werken vaak letterlijk buiten het zicht aan de andere kant van de grens of achter de schermen. Ze werken aan complexe opgaven die een lange adem vragen en niet meteen tot resultaat leiden. Ze werken aan relaties tussen mensen en partijen die wel voelbaar, maar niet per se zichtbaar zijn. En ze werken aan dingen die niet in hokjes en bij één sector, team, leidinggevende of bestuurder horen.

Grenswerkers doen ook het type werk dat soms eerder weerstand dan waardering oproept. Ze vervullen vaak rollen die hun organisatie vanuit de eigen visie wenst, maar eenmaal aan de slag in de praktijk toch niet wil, omdat het spanningsvelden blootlegt. Ze moeten daardoor regelmatig hun functie verdedigen en uitleggen waarom zij van toegevoegde waarde zijn. Daarnaast zijn grenswerkers autonoom en willen de vrijheid om hun werk op hun eigen manier te doen.

Dit alles maakt dat grenswerkers zich niet altijd begrepen voelen in gesprek met de eigen organisaties en dat het voor anderen niet makkelijk is om grenswerkers te waarderen. Ze hebben een enorme persoonlijke drive en groot verantwoordelijkheidsgevoel, waardoor ze ook zonder waardering nog een tijd door zullen gaan. Maar de meeste grenswerkers zijn ook fijngevoelig en staan dagelijks in de spanning tussen verschillen manieren van kijken, denken en werken. De steun en waardering van anderen helpt om dit vol te houden en leuk te blijven vinden.

Uit onze onderzoeken blijkt echter dat grenswerkers de complimenten die zij krijgen niet altijd als waardering beschouwen. Complimenten over dat zij binnen budget of planning zijn gebleven raken bijvoorbeeld niet de kern van hun werk. Daarom hebben wij samen met grenswerkers complimentenkaarten gemaakt met complimenten die voor hen wel voelen als waardering. Ze kunnen collega’s die zoekend zijn naar hoe zij het werk van grenswerkers kunnen steunen en waarderen houvast geven. Maar ze zijn stiekem op het bureau te leggen van een leidinggevenden als hint, of als inzicht en gespreksstarter worden gedeeld.

 

Hoe werkt de drijfveren/bewegingkaart

Je start als pionier(s) met de kern van het idee of de opgave in het midden en benoemt de werktitel waaronder je het nu aan mensen vertelt. Iets waarover je de antwoorden ook nog niet hebt, maar waar je wellicht al een tijdje mee rondloopt of een globaal idee van hebt. Iets wat bestaande organisaties nog niet oppakken, maar wel nodig is om een transitie op gang te brengen. Bijvoorbeeld rond de kwaliteit van zwemwater in de buurt, het beperken van plastic afval, de omgang met collega’s die mentale klachten hebben, de verlichting op kantoor, de gescheiden budgetten. Wat jou maar raakt. Daarmee vul je voor jezelf één van de rode labels in met je contactgegevens, je frustratie of passie, waar je van droomt en waar je je voor wilt inzetten.

Wie en wat remt en helpt de beweging

In het lichtblauwe deel onderaan kun je invullen wat de beweging die je op gang wilt brengen kan helpen en wat het remt. Zit bepaalde regelgeving in de weg? Zou media-aandacht jullie helpen? Of zou je gebruik kunnen maken van een bepaalde locatie of gereedschap? Bij de thermometer kun je invullen hoe kansrijk of levensvatbaar het idee voor je gevoel nu is. En tot slot kun je vast nadenken over momenten waarop je het idee kunt pitchen (teamoverleg, koffiemoment, buurtborrel, etc.), kanalen waar je het zou kunnen delen (bepaalde LinkedIn-groepen, nieuwsbrieven, etc.) en welke organisaties jullie op weg zouden kunnen helpen (subsidieverstrekkers, ambassadeurs, etc.). Voor zover je dat nu kunt bedenken, want dit blok kun je verder aanvullen nadat je mensen hebt gesproken en het biedt je input voor de gespreksonderwerpen.

Mede-pioniers en deelgenoten in beeld

Daarna ga je de gang op, de straat op, de kantine in of bij de receptie staan. Wat maar een centrale plek is waar jij verwacht dat er mensen zijn die mee willen doen. Je hangt de drijfveren/bewegingkaart op en vraagt mensen of zij willen mee-pionieren in de kern (rode labels) of willen bijdragen in de schil er omheen (beige labels). Je leert hun passie en frustratie kennen en hoe dit kan aansluiten bij het idee of de opgave. Ergeren zij zich bijvoorbeeld ook aan het feit dat er zoveel kantoorpanden leeg staan en tegelijkertijd zoveel mensen opvang zoeken?

Welk talent hebben zij en wat kunnen zij vanuit dat talent doen? Dat kan van alles zijn. Als zij handig zijn met vormgeving kunnen ze wellicht een flyer maken, als zij politieke contacten hebben, kunnen ze helpen bij de lobby, als ze goed zijn in verhalen vertellen, kunnen zij de motivatie schrijven of inspreken, etc. Zo krijg je ter plekke al zicht op deelgenoten en kun je hen later gemakkelijk benaderen. Je kunt rechtsonder ook alvast een datum en locatie invullen voor een eerste brainstorm of bijeenkomst.

Wellicht hebben zij ook aanvullingen op wat de beweging remt en helpt en wie jullie op weg kan helpen of faciliteren en via welke kanalen. De gesprekken zullen je vast veel meer informatie en inspiratie bieden dan je op de kaart kwijt kunt, dus zorg dat je ook een schriftje, telefoon of kaartjes in de aanslag hebt voor aantekeningen.

Samengevat

Samengevat helpt de drijfveren/beweging-kaart om een vuurtje te laten ontstaan en verspreiden rond jouw idee door:

• Het tot de kern brengen van een idee waar jij of jullie mee rond lopen
• Het in beeld brengen van mede-pioniers en deelgenoten in de beweging
• Het verzamelen van concrete acties en eigenaren voor die acties
• Het analyseren van wie en wat de beweging (niet) helpt
• Het testen van de levensvatbaarheid van je idee en mogelijk de energie om ermee door te gaan

 

Wanneer de beweging steeds professioneler wordt en mensen of partijen zich meer committeren, kun je ook verkennen of jullie als partners verder kunnen. Het invullen van een halen/brengen kaart kan helpen bij deze stap.